Afscheid van een lange, lange winter . . .

Wij hebben er flink van mogen genieten, immers… winters kenden wij niet meer. Nu was er volop sneeuw, ook wel druilerige natte dagen maar over het geheel genomen is dit ons idee van een winter. De huidige yups bij Rijkskwaterstaat kenden dit ‘weertype’ niet zodat er geen zout voor de wegen was. Hebben zij ook weer snel opgelost, dat moeten wij er wel bijzetten.
De schaatsers onder ons hebben het geweten en wekenlang volop genoten. Mijn “Sleeswijckse doorlopers” (enkel voor de binnenwateren) hebben er goed van langs gehad. Het was ook nodig. De ijzers zijn van een staalsoort waarvan men heden ten dage het recept niet meer heeft. De schaatsen staan reuze strak op het ijs en je zoeft er genoeglijk mee. Kilometer na kilometer ijs glijden soepel onder je ijzers door.

Het landschap in de Betuwe is toch al mooi maar in de winter is er een extra dimensie. Vooral als de zon er ook zin in krijgt en meedoet met z’n fraaie belichting. De Linge meandert er vrolijk op los tussen de weilanden door.
Waar men in de zomer er met de kano flink van weet te genieten zo vindt men in de winter de Linge een plezierige rivier om op te schaatsen.